İlk sezonda bıraktığı yerden devam eden Bakuman bu sezonda bir bölüm içinde 18 kez, genel toplamda 200'den fazla ganbare (sıkı/çok çalışmak) diyerek iyiden iyiye shounen vasıflarını benimsediğini gösteriyor. Daha ilk sezondan belirlenen düşman/rakip Niizuma Eiji'nin üstün başarılarla dolu kariyeri sürekli genişlerken başkarakterlerimiz Mashiro ve Takagi'nin kendi tarzlarını arayışlarına odaklanıyoruz. Değişiklik sonrası yeni bir editörle çalışmaya başlayan ikilimiz kısa süreli başarılarını büyük çaplı başarısızlıklara kurban veriyorlar. Sonunda ise hiç şaşırtmayan bir şekilde her şey tatlıya bağlanıyor ve daha seri ortasında duyurulan üçüncü sezonun temelleri atılıyor.
Başkarakterlerimizin yaşça daha da büyümeleriyle hatta Takagi'nin evlenmesiyle gençlikten olgunluğa geçişi aktarmaya çalışan seride karakterlerin kariyerleri de aynı geçişi yaşamakta. Arka arkaya çizdikleri iki manganın yayımdan kaldırılması Takagi ile Mashiro'yu artık son kozlarını oynamaya kadar itiyor. Fakat izleyici açısından bu son koz muhabbetinin ne kadar inandırıcı olduğu tartışılır. Kafa kafaya giden bir oylamada çıkan aleyhte karar bile bir sonraki bölümün ilk dakikasında yerle bir edilince aslında bir sonraki haftaya atılan, izleyicide merak uyandırmaya yönelik klişe pasların Bakuman'da hayli fazla yer teşkil ettikleri bir kez daha hatırlatılmış oluyor.
Çizerlerin arasındaki mücadele de tüm seri boyunca sürdürülen çocuksu bir dostluk-rekabet ilişkisinden besleniyor. Çizerler birbirlerine hem rakip hem de taraftar oluyorlar. Dolayısıyla kazanmaya odaklanmış gerçekçi koşullarda asla söz konusu edilmeyecek dayanışmalar bu serinin her yanına siniyor. Herkes birbirinin ortaya koyduğu eserlerden büyüleniyor, onları takdir ediyor ama herkes bu eserleri yenmek için daha sıkı çalışıyor.
Sonuçta Bakuman kendi etrafına ördüğü çitin dışında kalan dünyayı (mangayla ilgili finansal, sektörel problemler; okuyucu alışkanlıkları, editör seçkileri vb.) elinden geldiğince gerçekçi göstermeye uğraşırken çitin içinde kalan araziyi ise küçük çaplı bir masala çeviriyor. Karakterler ufak tökezlemeler yaşasalar da kitabın mutlu son ile biteceği her zaman tekrarlanıyor.
0 Görüş:
Yorum Gönder
Not: Yalnızca bu blogun üyesi yorum gönderebilir.