• Shiki - 22



    The Final Hunt

    Ama ne finaldi...

    Çok düşük temposuna rağmen son 1,5 ayda önümüze sunduğu muhteşem bölümlerle Shiki benim için korku-gerilim türünden herkese rahatlıkla önerebileceğim bir anime oldu. Vahşi ve bol kanlı sahnelerin dışında bazı 2-3 saniyelik çizilmiş karelerin korkutuculuğu seriye nefis bir hava kattı. Neredeyse ilk 10 hafta bu animedeki devasa kadronun nasıl şekillendirileceği benim en büyük endişemdi. Mutlaka pas geçilecek karakter olacağını düşünüyordum ki seri bu noktayı çoktan göz önüne aldığını 17 hafta boyunca kafama kakıp durdu. İyi-Üstün arası bir yönetim ve harika seçilmiş soundtrackiyle bir şekilde kapanışı yapmayı becerdi. Yeni başlayacaklara biraz sabırlı olup 17. bölüme kadar beklemelerini önermekten başka yapacak bir şeyim yok. 5 bölümlük final sekansı için o 17 bölüme sabredenler sonunda verdikleri zamanın karşılığını fazlasıyla alacaklardır.

    Gelelim bölüme: Tüm kasaba ahalisinin kovaladığı, mermi ve tampon manyağına çevirdiği Tatsumi'nin sahnelerinde kanım dondu. İnsanların büyük bir soğuk kanlılıkla avlamaya çalıştıkları Tatsumi bir şekilde Sunako'ya ulaşmaya çalışırken henüz ölmediğini gördüğümüz Megumi'nin yakalanışı ve "katledilişi" resmen irrite ediciydi. Bu kadar saldırgan sahneleri yerdiğimi sanmayın, bilakis çok beğendiğimi ve Shiki'nin karakterine çok yakıştığını düşünüyorum. Vampirleri avlamaya çalışan doktor ve müritleri bir yerden patlak veren (muhtemelen vampirlerin son çare çıkardıkları) yangınla gafil avlandılar. Yangın, civar köylerden de görülür bir noktaya ulaşınca cesetleri toplamayı başaramayıp kasabadan ayrılmak zorunda kaldılar. Natsuno'nun önceden inceden sezdirilmiş hipnoz yeteneği nihayet dile getirildi ve sanıyorum hiçbir parçası karanlıkta bırakılmamış bir kapanışa imza atıldı.

    Bundan sonra çıkacak DVD'de 20,5 ve 21,5'uncu bölümler olarak adlandırılan iki bölüm gelecek. 19. bölümde küvette çocuğuyla gördüğümüz vampir kadın büyük olasılıkla birkaç sahne yakalayacak. Bir de dilerim Kirishiki aile fotoğrafında sağda duran ve çok önceleri bir anlığına görünüp ortadan kaybolan şu fötr şapkalı amcayı içerir bu bölümler. Belki rahip Seishin'in vampirlerin tarafına geçmesinin ardındaki nedenler açıklanır. Bilmiyorum ve bilmemeyi de hiç umursamıyorum. Merak içinde beklemek en güzeli çünkü bu seri (proje) bana şimdiye kadar beklediğimden de fazlasını ve hatta beklemediklerimi verdi.

    Tüm korku severlere gözüm kapalı öneririm.

    0 Görüş:

    Yorum Gönder

    Not: Yalnızca bu blogun üyesi yorum gönderebilir.

     

    Neden?

    Küçükken gazetelerin verdiği "noktaları birleştir" oyununu çözerdik, hatırlar mısınız? Noktaları birleştirdiğimizde bir hayvanın veya nesnenin şekli ortaya çıkardı. Edebiyatta bu noktalar darmadağındır. Okur bu noktaları istediği gibi birleştirir, yeni şekiller meydana getirip istediğini elde edebilir. Buna "özgür algı" diyorum. Sinemada ise bu noktalar zaten yönetmen tarafından birleştirilip içi de boyanmış bir şekilde önünüze sunulur. Siz perdede bir insan gördüğünüzde bu insanın gerçekten var olduğunu ve oyunculuk yaptığını bilirsiniz. Dolayısıyla beyniniz anlatılan konuyu bu insanın üzerinden yorumlamaya güdülenir ve anlatılanlar hangi türde (korku/fantastik/drama/komedi vb.) olursa olsun sizin aklınız senaryo aşamasında yazılan metni (edebiyat) yönetmenin anlatımında idrak etmeye yönelir. Buna da "tarifeli algı" diyorum.

    Animasyonda ise bu noktalar birleştirilmiş olmalarına rağmen içleri bomboştur. Meydana getirilmiş şeklin neyi sembolize edeceğine karar vermek sizin seçiminizdedir. Bir insanı izlerken onun yaşayan bir varlık, oyunculuk yapan bir aktör olmadığının bilincindesinizdir. Gördüklerinizin hiçbirinin gerçek olmadığını bilir, hepsinin bir çizerin elinden ekrana yansıdığının farkında olarak izlemeye devam edersiniz. Bu anlatım tekniği de anlatılan konuyla yakınlaşmanızı kolaylaştırır. Edebiyat kadar özgür olmasa da izleyiciyi sinemadan çok daha serbest bırakmakta ve hikayeyi ön plana çıkarmayı başarmaktadır. Buna henüz bir isim bulamadım, zaten bu yüzden izliyorum.

    Followers

    Sugoi