Tsuritama - İnceleme

 

 

Balık tutarak dünyayı kurtarmaya çalışan dört delikanlı. Yönetmen Nakamura Kenji. Yayın kuşağı noitaminA. Bölüm sayısı 12. Eğlenceli, heyecanlı, neşeli, renkli, mutluluk dolu bir anime: Tsuritama.

15-16 yaşındaki gençlerin başroller oldukları serilerde bazı genelgeçer kalıplar o diziye son şeklini verir: Ya bu gençler, içinde bulundukları toplumun bir kesimini canlandırmak için ya da kendilerinden büyüklerin problemlerini dile getirmek için kullanılırlar. Kendi gözlerinden gördükleri dünyayı yansıtamaz veya yansıtmazlar.

Tsuritama ise bu kalıplardan bihaber olduğu için bu kadar keyif veren bir anime. Beylik laflar etmeyen gençler yalnızca güzel havanın, mükemmel manzaranın ve cana yakın halkının şekillendirdiği bir sahil kasabasında yaşlarının en güzel deneyimine ortak oluyorlar. Arkadaşlığı öğreniyorlar.

 

Serideki arkadaşlığın şimdiye kadar tecrübe edilmiş diğer anlatılardan çok da farklı olmadığı bir gerçek. Nakamura Kenji'nin de bu alanda kendini gösterme gibi bir derdi asla yok. Ha keza hikayenin gidişatı da sonunu pekala tahmin edilebilir kılıyor. Fakat tüm bu alışmışlıklar silsilesi içinde Kenji asıl başarısını seriye karıştırıyor. Nakamura Kenji, Tsuritama'da bir atmosfer... daha doğrusu, bir dünya yaratmayı başarıyor. Çılgın teşkilatların, ete kemiğe bürünmüş bilinmezlerin, denizin ortasından yükselen UFO'ların varolduğu hafif çatlak bir dünya.

Karanlık temaların neredeyse hiç denecek kadar az, karanlık renk tonlarının bile çabucak uyanılan kötü bir rüya kadar zararsız yerleştirildikleri seri her adımında mutluluk veriyor, giderken ardında kocaman bir gülümseme bırakıyor.