Another - 12

 

 

Ben genelde severek takip ettiğim serilerin final bölümlerini yazarken tuhaf bir şekilde romantiğe bağlıyorum. Hourou Musuko, Tokyo Magnitude 8.0 ve AnoHana bunun en bariz örnekleri. Another için de öne çıkarabileceğim birçok özellik var. Hele ki mükemmel bir performans göstermiş ses yönetmeni Iwanami Yoshikazu'nun her bölümde üstüne koyarak bizlere sunduğu yeteneği bana göre Another'ın animeye özgü en önemli becerisi. Nihayetinde bir romandan uyarlanan Another için konu zaten hazırdı, senaryo ise nispeten müsaitti. Fakat P.A. Works'ün harika ışık ve gölge kullanımına Yoshikazu'nun kulaklıkla bambaşka bir deneyime bürünen ses yönetimi eklenince geriye izleme açısından son derece keyifli bir anime çıkmış oldu.

Her ne kadar izlemesi keyif veren bir prodüksiyon olsa da takip etmesi hayli zor bir animeydi Another. Yarattığı gizemi korkuyla destekleyen ve eline geçirdiği her fırsatta bu gizemi daha da karmaşıklaştıran bir yapıya sahipti. Fakat her izleyicinin kendine ait teoriler üretmesine olanak tanıyan bu yapı doğal olarak seri için bir avantaja dönüşünce Another'ın bu sene başlayan animeler arasında -en azından- popülerlik anlamında üst sıralara tırmanması hiç de zor olmadı.

Bölümü henüz izlemeyip okumaya başlayanlar için uyarı: Spoiler geliyor!

Bir miktar daha oyalanıp spoilerları en azından insan gözünün yakalayacağı mesafeden kaçırmaya çalışayım. Hala okumaya devam eden varsa da benden günah gitti artık. Neden o kişinin Another olduğuna bölümde anlatılanların haricinde birkaç detay ekliyorum:

1- 12. bölümde de izledik. Reiko daha ilk bölümden başlayarak Kouichi'ye okulla ilgili bazı kurallardan bahsediyordu. 1. bölümde mi emin değilim ama bir noktada şöyle bir cümle sarf ediyordu: "Okul yaşantınla evdeki yaşantını birbirine karıştırma." Reiko ile Mikami arasındaki benzerlik zaten konuşulan bir detaydı ama bu cümle ve benzerlik tek başına yeterli değil tabii.

2- 1. bölüm - 12:50. Dedenin konuşmasına kulak verin (altyazıya değil). Bakın hangi ismi söylüyor :)

3- 10. bölümde Kouichi'nin, annesinin fotoğraflarını Mei'ye gösterdiği sahneyi hatırlayalım. İşte en sevdiğim ipucu buydu: Mei fotoğrafı görünce Reiko'nun resim yapmayı sevip sevmediğini Kouichi'ye soruyor. Kouichi ise "Evet, resim yapmayı asıl işi gibi görüyor" diyor. Doğal olarak Reiko'nun şu andaki işi nedir peki diyoruz. Mikami Hoca'nın resim sınıfında çocukların resimlerine baktığını hatırlıyor musunuz?

Sonuçta ipuçları verilmişti ama izleyiciyi farklı sonuçları düşünmeye itecek detaylar da seriye saklanmıştı. Neredeyse her hafta farklı bir teori üretmek, öncekini tamamen yanlış çıkaramadan bir yenisi üzerinde kafa patlatmak, en ufak detaylara bile dikkat kesilmek... bir animenin, geçtim animeyi herhangi bir eserin bunları yaptırabilmesi bile büyük başarıdır. Üstüne bir de yetmezmiş gibi edebiyata ait avantajları (okumadım ama muhtemelen romanda da aktarılan Reiko ve Mikami tasvirlerinin yarattığı bilinmezliği) usta işi bir senaryoyla ve takdire şayan animasyonla (gözle görmeye rağmen ikisinin de aynı kişi olduklarını anlayamamak) kendi lehine çevirebilmek herhalde uyarlamalar arasında bu animeye sağlam bir yer kazandıracaktır.

Çok keyifli ve müthiş yorucu bir üç aylık periyodu geride bırakırken kendi adıma yılın şimdiye kadarki en iyisi olan Another gider ayak ardında yine bir gizem bırakıp insanı çileden çıkarma huyundan vazgeçmediğini de gösterdi: Reiko'yu öldüren kişi acaba neden bu kadar tanıdık geliyor? Herhalde onun cevabını da Mayıs ayında gelecek OVA'da alacağız.