Aku no Hana - 04

Cidden, film gibi bir seri.

Genelde bu kadar süreklilik barındıran yapımların dizi formatında yayınlanmasını gereksiz buluyorum. Tamamı önceden çekilmiş sonra da kaç parça gerekiyorsa o kadara bölünmüş gibi duruyorlar. Seri bittikten sonra bir zırdeli çıkıp OP ve ED'leri kesse (bu arada yeni OP de olmamış), kalan görüntüleri ardı ardına ekleyip sinemada gösterse basbayağı film olur yani. Ya da vazgeçtim, ED'yi kesmesin...

Sürekliliğin doğal olarak beraberinde gerçekçiliği getirmesi ise bunca yerilen özelliğinin yanında serinin büyük bir avantajı. Oyuncuların ("karakter" yerine artık böyle demek lazım) performansları ve özellikle de Kasuga'nın çatallı sesi okul ortamını gerçekten çok iyi yansıtıyor. Herkesin "Kasuga Nakamura'yı seviyooor" gerzekliğinde takıldığı bir sınıfta hepimiz bulunmuşuzdur. Kimi zaman Kasuga veya Nakamura da olmuş olabiliriz.

Aku no Hana ilginç bir deneyim olmayı sürdürdüğü için bu tarz teknik mevzulara ister istemez giriyorum ama fazla da uzatma niyetinde değilim, sonuçta bunlar serinin bariz ortada duran vasıfları.

Seri her ne kadar Kasuga'yı başkarakter olarak seçmiş gibi görünse de gelişmeleri Nakamura açısından değerlendirmek daha mantıklı... zira serinin asıl lokomotifi bu sadist ve yapayalnız genç kız.

Nakamura eline geçen kozu ömrü hayatı boyunca beklediği ihtirasına adamış durumda. Kendini bir sapık olarak görmeyen, hırsızlığını bir defaya mahsus bir şeymiş gibi kabullenen, kasabadan kaçıp gitmek istemesine rağmen yine de kalmasını sağlayacak açık kapıyı aralayan Kasuga bu yapayalnız kızın esiri olmuş durumda. Kasuga belki bir sapıktır, belki de değildir ama Nakamura'nın azmiyle istemese bile sapıklaşmak zorunda kalacakmış gibi görünüyor. Beyazlara bürünmüş Saeki'yi beklerken karşısında beliren siyahlar içindeki Nakamura'nın aklına uymaktan başka şansı yok. Nakamura'ya pabucunu ters giydirebileceğini düşünmek bile hata.