Her zamankinden fazla sayıda kaliteli yapımın yayınlandığı bir sezonda Tsuritama aralarından en tuhafı ve en farklısı olarak yoluna devam ediyor. Tsuritama her ne kadar Nakamura Kenji'nin önceki işlerinden bile belirgin şekilde farklılaşsa da yönetmenin adını kazıdığı bazı özellikleri sürdürüyor.
Çirkinliği ve nahoşluğu da en az güzellik kadar ön plana çıkartan, zaman zaman yücelten Kenji'nin bu serideki en göze çarpan yeniliği kullandığı renk paleti. Genellikle kaotik, depresif, kuru ve solgun renklerle çalışmayı seven Kenji bu kez ezberini bozup renkleri neredeyse sıradan bir lise animesinin ayarına getiriyor. Oysa anlatım üslubunda hiçbir değişiklik yok. Yine önemli detayları ve yaratıcı anlatım tarzını ya karakterlerini fazla konuşturmayıp yalnızca hareket ettirerek (Prens'in annesinin ölü olduğunu anlamamız) ya da üzerinde düşünmemize yol açan diyaloglar aracılığıyla (büyükanne ile Haru'nun bahçedeki konuşmaları) bizlerle paylaşıyor. [C]'den sonra yeniden orta yolu bulduğunu hatırlatıyor.
Kenji'nin her işinde olduğu gibi Tsuritama'da da bir gizem mevcut. Uzaylı Haru ile kardeşi Coco'nun bel bağladıkları Yuki'nin bir balığı tutması gerek. Haru ile Coco'nun dev bir denizanasına (ing.jellyfish - birazdan lazım olacak bu bilgi) benzeyen uzay gemileri ise denizin dibinde. Balığın tutulması dünyanın kurtarılması anlamına gelecek (en azından şimdilik söylenen bu). Öte yandan dünyadaki uzaylıları ve paranormalimsi aktiviteleri (Bermuda sendromu) inceleyen tuhaf ötesi bir örgüt olan Duck a.k.a MIB de işin içinde. Akira'nın Duck merkez ile yaptığı görüşmede Coco ve Haru için kullanılan JF1 ve JF2 kod isimler de belli ki jellyfish'in kısaltmaları.
Büyükannesinin bir kez daha hastaneye kaldırılması Yuki'yi depresyona itiyor ve Yuki'nin de etrafındaki herkesi itmesine neden oluyor. Seri başından beri Prens'in de herkese mesafeli davrandığını biliyoruz ve bunun nedeninin annesinin ölümü olduğunu bu hafta öğreniyoruz. Sondaki çılgıncasına koşma ise Yuki'nin yağmur altındaki gaza gelişiyle paralellik gösteriyor: Her ikisi de yüreklerine oturmuş ağırlığı parçalamış oluyorlar.
Süreklilik gerektiren anlatıma hala çok uygun olmadığını düşündüğüm, daha doğrusu bölümsel anlatımda çok büyük bir usta olduğunu düşündüğüm Kenji'nin Tsuritama'ya çok iyi hazırlandığı belli. Bu bölümdeki mutluluk+teşekkür ve ölümlü çiçeklerin güzelliği tam onun isteyeceği türden metinler. Bakalım bu hikayenin altını nereye kadar kazabilecek.
0 Görüş:
Yorum Gönder
Not: Yalnızca bu blogun üyesi yorum gönderebilir.