Çok güzel bir kompozisyon izledik ikinci bölümde. Neyin kompozisyonu diye merak edenlere hemen söyleyeyim. Abi ve kardeş arasındaki ilişki ve bir nevide çatışmanın kaynağı çok güzel açıklandı. İşin duygusal yanı ağır bastı. Birbirleriyle ilgili düşüncelerini açıkça ortaya koymuşlardı. Çok güzel toz pembe ortam yaratılmıştı ki işin doğası gereği hemen ortamı bozdular. İyide oldu. Yapış yapış duygusallık bir yerde adamı hasta eder. Zamanında müdahale…
Bölümde hoşuma gitmeyen nokta ise antreman maçının çok sığ bir şekilde verilmesiydi. Diğer karakterle ilgili hiçbir şey öğrenemedik neredeyse. Sadece kenarda bekleyen Nishijima ve Nakatsuka’nın diyaloglarından az çok karakterlerini öğrenebildik. Onun dışında takımdaki diğer oyuncular ve onların teknikleri ile ilgili bir şey öğrendiğimiz yok. Antreman maçı resmen iki kardeş arasındaki tavşan kaç tazı tut tarzı oyununa döndü.
Bir parantezde Kakeru ile parkta antreman yapan maskeli eleman için açıyorum. Umarım maskeli eleman kolayca tahmin edeceğimiz seven nam-ı diğer Nana çıkmaz. Yani çıkmaması lazım. bu bölümde bunun böyle olduğuna dair ipuçları verdiler. Ama hala inanmak istemiyorum. Bu kadar basitlik serinin değerini düşürür gözümde.
0 Görüş:
Yorum Gönder
Not: Yalnızca bu blogun üyesi yorum gönderebilir.