Ben-Tou - İnceleme

Pejmürde bir hayat içindeki sersefil, fakir, gariban Satou bir gün süpermarkete girip yarı fiyatlı bentolar için dövüşenleri görür ve tam bir tane alacakken kendini iki seksen yerde buluverir. Satou'nun sayesinde bizlerin de zamanla öğreneceğimiz üzere bu şehirdeki her süpermarkette böylesi dövüşler bir ritüel ayarında sürdürülmektedir. Tam bir cangılı andıran bu marketlerde dövüşenler kurtlar olarak anılmakta ve her birine birer lakap biçilmektedir.

David Production bir serinin animasyonunu üstlenme açısından henüz 4 senelik bir firma ama şimdiye kadarki işleri ve bu işlerde sundukları kalite parmak ısırtan cinsten. Ristorante Paradiso, Dogs: Stray Dogs Howling in the Dark, Level E gibi ortalama üstü yapımlar sunan stüdyonun hayli iyi bir çizgide yol aldığı belli. Ben-Tou da bu çizgiyi hiç bozmadan ama kendi içinde alabildiğine saçmalayarak ilerleyen öte absürt bir yapım.

Seri boyunca Satou'nun ve Shaga'nın konsolda oynadıkları dövüş oyunlarını alıp birebir kopyalayarak süpermarkete uyarlayan Ben-Tou canı isteyince güldüren, canı isteyince animasyonuyla izleyenin gözlerini fal taşı misali açtıran; neyi ne zaman ve nasıl yapması gerektiğini bilen iyi bir anime.

12 bölümlük süresi boyunca elinden geldiği kadar saçmalayan ve bundan da hiç gocunmayan Ben-Tou'nun aslında bu tarz "hafif" yapımlar içinde hayli ağır bir yere sahip olması gerekiyor ama böyle bir derdi bulunmadığı için kendini bir yere konumlandırmakla hiç uğraşmıyor (hatta sırf böyle bir derdi bulunmadığı için o ağır yere konumlanmış oluyor ama neyse...)

İzlerken gerçekten eğlenmek, öyle kafayı yormadan yalnızca refleks icabı gülmek, fukara sümüğü gibi duvara yapışanların olduğu dövüşler izlemek ve tüm bunları da kaliteli bir animasyon eşliğinde gerçekleştirmek isteyenlere önerilebilecek, ne yaptığının gayet farkında olan ama asla kendini kasmayan bir seri Ben-Tou.