• Katte ni Kaizou - 4



    İzleyeli bayağı bir zaman oldu, bir o kadar zamandır da blogda taslak vaziyetindeydi. Bir daha izleyip aradan çıkartayım istedim. Katte ni Kaizou ara sıra komik, çoğunlukla absürt, tasasız ve gamsız bir proje. Canı istediğinde harika bir bölüm çıkarıyor, canı istediğinde yalnızca takılıyor... Diğer animelere takılıyor yani.

    Kaiji'deki kumar alışkanlığı, Azumanga Daioh'taki maraton, FMA'daki göz gibi sembolik sahnelerle dalgasını geçen bölüm her zamanki gibi 3 parçaya ayrılmış. Karakterleri tanıtma gibi bir derdi olmayan seri bazen 5 saniyelik, bazen de 10 dakikalık espriler bulma geleneğini sürdürüyor. Öyle ahım şahım bir seri değil Kaizou ama keyifli 20 dakikalar sunmayı başarıyor.
    Yafta:

    0 Görüş:

    Yorum Gönder

    Not: Yalnızca bu blogun üyesi yorum gönderebilir.

    Kaydol: Kayıt Yorumları (Atom)
     

    Neden?

    Küçükken gazetelerin verdiği "noktaları birleştir" oyununu çözerdik, hatırlar mısınız? Noktaları birleştirdiğimizde bir hayvanın veya nesnenin şekli ortaya çıkardı. Edebiyatta bu noktalar darmadağındır. Okur bu noktaları istediği gibi birleştirir, yeni şekiller meydana getirip istediğini elde edebilir. Buna "özgür algı" diyorum. Sinemada ise bu noktalar zaten yönetmen tarafından birleştirilip içi de boyanmış bir şekilde önünüze sunulur. Siz perdede bir insan gördüğünüzde bu insanın gerçekten var olduğunu ve oyunculuk yaptığını bilirsiniz. Dolayısıyla beyniniz anlatılan konuyu bu insanın üzerinden yorumlamaya güdülenir ve anlatılanlar hangi türde (korku/fantastik/drama/komedi vb.) olursa olsun sizin aklınız senaryo aşamasında yazılan metni (edebiyat) yönetmenin anlatımında idrak etmeye yönelir. Buna da "tarifeli algı" diyorum.

    Animasyonda ise bu noktalar birleştirilmiş olmalarına rağmen içleri bomboştur. Meydana getirilmiş şeklin neyi sembolize edeceğine karar vermek sizin seçiminizdedir. Bir insanı izlerken onun yaşayan bir varlık, oyunculuk yapan bir aktör olmadığının bilincindesinizdir. Gördüklerinizin hiçbirinin gerçek olmadığını bilir, hepsinin bir çizerin elinden ekrana yansıdığının farkında olarak izlemeye devam edersiniz. Bu anlatım tekniği de anlatılan konuyla yakınlaşmanızı kolaylaştırır. Edebiyat kadar özgür olmasa da izleyiciyi sinemadan çok daha serbest bırakmakta ve hikayeyi ön plana çıkarmayı başarmaktadır. Buna henüz bir isim bulamadım, zaten bu yüzden izliyorum.

    Followers

    Sugoi