• Cat Shit One - 1



    Nasıl bir proje tasarlandığını bilmiyorum. OVA diye etiketledim ama belki de seriye dönüştürülücek Cat Shit One. Tamamı CGI ile yapılmış, 3 boyutlu, şirin iki tavşanın başrolünde bulunduğu güzel bir aksiyondu. Aşırı derecede irdelemeye gerek yok, aksiyon sunma vaadindeydi ve gayet gaz aksiyonu da sunmayı başardı.

    Savaşma kavramı iyiden iyiye özel birliklerle kötüler arasına kaymış durumda. Paralı askerlerin gitgide orduların yerini alacağını düşünüyorum. Cat Shit One da bu temadan nemalanıp iki "tavşanın" bir terörist kampına yaptığı baskını konu alıyor. Apocalypse Meow isimli mangadan esinlenerek kurgulanan Cat Shit One tamamıyla 3D kullanılarak yapılan cesur ve biraz da sıradışı bir anime. İyi askerler tavşan, teröristler deve... Sadece silahlar gerçek. Botasky ve Packy'nin maceraları umarım devam eder. Hakikaten gazlandırıcı aksiyonun yanında ufak tefek espriler de mevcut. Tavşanlar ve develerle bilindik pop-corn sinemanın ilginç bir türevi gibi. Yakın zamanda Modern Warfare serisini oynadığım için anime benim acayip hoşuma gitti. 3D olmasının da bunda etkisi büyük. Kafa dağıtmak için birebir. Fabrikasyon üretime geçmeden, arada bir kendilerini bu şekilde hatırlatırlarsa canım sıkıldığında ilaç gibi gelecektir.
    Yafta:

    0 Görüş:

    Yorum Gönder

    Not: Yalnızca bu blogun üyesi yorum gönderebilir.

    Kaydol: Kayıt Yorumları (Atom)
     

    Neden?

    Küçükken gazetelerin verdiği "noktaları birleştir" oyununu çözerdik, hatırlar mısınız? Noktaları birleştirdiğimizde bir hayvanın veya nesnenin şekli ortaya çıkardı. Edebiyatta bu noktalar darmadağındır. Okur bu noktaları istediği gibi birleştirir, yeni şekiller meydana getirip istediğini elde edebilir. Buna "özgür algı" diyorum. Sinemada ise bu noktalar zaten yönetmen tarafından birleştirilip içi de boyanmış bir şekilde önünüze sunulur. Siz perdede bir insan gördüğünüzde bu insanın gerçekten var olduğunu ve oyunculuk yaptığını bilirsiniz. Dolayısıyla beyniniz anlatılan konuyu bu insanın üzerinden yorumlamaya güdülenir ve anlatılanlar hangi türde (korku/fantastik/drama/komedi vb.) olursa olsun sizin aklınız senaryo aşamasında yazılan metni (edebiyat) yönetmenin anlatımında idrak etmeye yönelir. Buna da "tarifeli algı" diyorum.

    Animasyonda ise bu noktalar birleştirilmiş olmalarına rağmen içleri bomboştur. Meydana getirilmiş şeklin neyi sembolize edeceğine karar vermek sizin seçiminizdedir. Bir insanı izlerken onun yaşayan bir varlık, oyunculuk yapan bir aktör olmadığının bilincindesinizdir. Gördüklerinizin hiçbirinin gerçek olmadığını bilir, hepsinin bir çizerin elinden ekrana yansıdığının farkında olarak izlemeye devam edersiniz. Bu anlatım tekniği de anlatılan konuyla yakınlaşmanızı kolaylaştırır. Edebiyat kadar özgür olmasa da izleyiciyi sinemadan çok daha serbest bırakmakta ve hikayeyi ön plana çıkarmayı başarmaktadır. Buna henüz bir isim bulamadım, zaten bu yüzden izliyorum.

    Followers

    Sugoi