• Senkou no Night Raid - 6





    Ominous Night

    Seri yavaştan kendine çekidüzen veriyor. Karakterlerin hayatlarından gerçekten manasız kesitler sunduktan sonra nihayet adam gibi bir konu etrafında şekilleniyor. 2. Dünya Savaşı'nın öncesinde Pan-Asianism kurma çabası içindeki Asya liderleri toplanıyor ve konuyu detaylıca tartışıp Batı'ya (Avrupa ve de Amerika) karşı tek bilek olmaya çalışıyorlar. Miki isimli düşünürün Japonya'yı temsil ettiği bu toplantıya Yukina'nın kayıplardaki abisi Isao damgasını vuruyor ve katılımcılara kendi fikirlerini açıklıyor. İşin aslı Isao'nun düşünceleri tam eşitlik ilkesiyle gerçek bir birliği ifade ediyor.

    Valla seri Japonya'nın iç hesaplaşmasını yaptırmaya çalışıyor olabilir. Evrensel bir seri olmadığını kabul etmek gerek. Dolayısıyla ben de bundan sonra hiç kasmayıp sadece bölüm içinde olanları yazıp bir an evvel bitirmek istiyorum. Öncelikle biraz övgü: Isao'nun koruması M.Bison kılıklı elemanla Kazura'nın kapışmasını beğendim. Şimdi de biraz yergi: Hindu liderin İngilizce konuşurken UK ailesinden geliyormuşçasına seslendirme yapması amma da feciydi. Kısa tutacağımı söylemiştim. Bu haftalık bu kadar.
    Yafta:

    0 Görüş:

    Yorum Gönder

    Not: Yalnızca bu blogun üyesi yorum gönderebilir.

    Kaydol: Kayıt Yorumları (Atom)
     

    Neden?

    Küçükken gazetelerin verdiği "noktaları birleştir" oyununu çözerdik, hatırlar mısınız? Noktaları birleştirdiğimizde bir hayvanın veya nesnenin şekli ortaya çıkardı. Edebiyatta bu noktalar darmadağındır. Okur bu noktaları istediği gibi birleştirir, yeni şekiller meydana getirip istediğini elde edebilir. Buna "özgür algı" diyorum. Sinemada ise bu noktalar zaten yönetmen tarafından birleştirilip içi de boyanmış bir şekilde önünüze sunulur. Siz perdede bir insan gördüğünüzde bu insanın gerçekten var olduğunu ve oyunculuk yaptığını bilirsiniz. Dolayısıyla beyniniz anlatılan konuyu bu insanın üzerinden yorumlamaya güdülenir ve anlatılanlar hangi türde (korku/fantastik/drama/komedi vb.) olursa olsun sizin aklınız senaryo aşamasında yazılan metni (edebiyat) yönetmenin anlatımında idrak etmeye yönelir. Buna da "tarifeli algı" diyorum.

    Animasyonda ise bu noktalar birleştirilmiş olmalarına rağmen içleri bomboştur. Meydana getirilmiş şeklin neyi sembolize edeceğine karar vermek sizin seçiminizdedir. Bir insanı izlerken onun yaşayan bir varlık, oyunculuk yapan bir aktör olmadığının bilincindesinizdir. Gördüklerinizin hiçbirinin gerçek olmadığını bilir, hepsinin bir çizerin elinden ekrana yansıdığının farkında olarak izlemeye devam edersiniz. Bu anlatım tekniği de anlatılan konuyla yakınlaşmanızı kolaylaştırır. Edebiyat kadar özgür olmasa da izleyiciyi sinemadan çok daha serbest bırakmakta ve hikayeyi ön plana çıkarmayı başarmaktadır. Buna henüz bir isim bulamadım, zaten bu yüzden izliyorum.

    Followers

    Sugoi