Durarara!! - 13

Sudden Turn

Bir haftalık aranın ardından yeni OP ve ED ile dönen Durarara!! 12. bölümde kaldığımız noktadan 6 ay sonrasına gidiyor ve ilk 12 bölümün sonraki 12 bölümün temelini oluşturacağını belli ediyor. Artık Selty halk arasında korkulan ve günah keçisine dönüştürülmüş bir figür şeklinde algılanıyor ve daha önce iş üstünde 1-2 kere gördüğümüz Slasher'ın faaliyetleri de Selty'nin üzerine atılıyor. Selty'nin her yerde düşmanları ve onu alt etmeye çalışan rakipleri var. Sokakta görüp dayılanan serserilerden tutun polis teşkilatının yurt dışından getirdiği Kuzuhara Kinnosuke ve ekibi Selty'nin peşini hiçbir yerde bırakmıyorlar. Bunların üstüne yetmezmiş gibi gelen Shinra'nın babası da kadroya ekleniyor.

Aslında konuya devam etmek istiyorum ama en başta animasyondan bahsetmeden geçemeyeceğim. Durarara!!'nın animasyonu öyle olağanüstü incelikli değil. Çok orijinal detaylara da sahip değil lakin mevcut detaylara verilen olağanüstü önem insanın içini kaynatır cinsten. Misal bu bölümde Mikado ile Anri gün batımında yürürlerken verilen gölgelendirme anlık da olsa serinin ciddiyetini ispatlama açısından büyük bir rol üstleniyor. Daha önce bahsettiğim figüranların grileştirilmesiyse anlatımda nasıl farklılık yaratılabileceğinin göstergesi. Bunlar ve bunun gibi detaylar sayesinde seri görselliği amaç değil araç olarak kullanabileceğini ve bunda da başarı sağlayabileceğini kanıtlıyor. Böyle ufak dokunuşlar sayesinde Durarara!! yayınlananlar arasında hâlâ anlatım gücü en yüksek seri olarak göz dolduruyor.

Anri'nin ağzından izlediğimiz bölümde Durarara!!'nın diğer serilere attığı bir başka farkı da görüyoruz: Usta işi bir senaryo. Bölümün ilk yarısında Anri'nin "o" diye bahsettiği kişinin Selty olduğunu düşünürken ikinci yarıda Selty gidiyor, Anri kendisini anlatıyor. Aslında en başından beri anlattığı kişi kendisiyken biz bu sonuca hemen ulaşamıyor ve öncesinde dinlediğimiz monologların nasıl çift taraflı yazıldıklarına hayran oluyoruz. Baccano! gibi Durarara!! da bir senaryo harikası. Yalnız bu noktada hemen karşılaştırma yaparak Baccano!'nun senaryo başarısının kurgu sayesinde öne çıktığını, Durarara!!'nın başarısınınsa diyaloglarla yükseldiğini söylemek istiyorum. İki seri arasında belirgin farklar olmasına rağmen aynı sinematografik alanda farklı kazanımlar çıkarılmasını ayakta alkışlıyorum.

Verilen ara seriye gerçekten çok yaramış. İkinci yarının ilk bölümünde hem ilk 12 bölümü toparlıyor hem de gelecek 11 bölümün temellerini atıyor. Durarara!! bu kadar yetkin ve ciddi bir seri işte! Şimdi elimizde Selty'e kafa tutabilecek iki düşman var ve bunlardan en korkutucu olanı Slasher'ın sürekli "Anne!" diye sayıklaması daha şimdiden seri hakkındaki teorileri fişekliyor. Yapımcıların ilk yarıda yaptıklarını yerine getirmeleri yetecek ama onların bu kadarla yetinmeyip seriyi daha da geliştireceklerine şüphem yok.