Hell
Geçen haftaki yılın en iyi FMA bölümünden sonra tempoyu biraz düşürmelerini bekliyordum fakat yine yanıldım. İlk yarısı gayet dingin hatta sıkkın geçen bölümün ikinci yarısında müthiş bir manevra yapıldı ve belki de en dramatik sahnelerden biri yaşandı. Bir başkarakterin böylesi bir duruma sokulması her serinin harcı değil. Sonuçta FMA shounen bir seri ve izleyiciler kahramanlarının sürekli galip gelmelerini istiyorlar. Lakin FMA: Brotherhood gerçekçi olabilmek adına tüm risklerin altına girmeye dünden razı bir seri. Bu risklerin üstesinden de hakkıyla gelmeyi biliyor.
Miles ve adamları Kimblee'ye yapacakları suikast için Briggs'te sotelenirken Ed'in "öldürmeme" idealini aralarından tartışadursunlar Ed her zamanki gibi inisiyatifi aldı ve Kimblee'nin karşısına çıktı. Kimblee'nin iki chimera korumasıyla Ed'in yaptığı dövüşü beğendim. Chimeraların koku yeteneklerine karşı Ed'in geliştirdiği hızlı plan akla yatkındı. Seri içinde kimyasal bileşimlerin öneminin vurgulanmasını ve bunlara dem vurulmasını seviyorum. Serideki simya kısmının gücünü ön plana çıkarmakta etkili oluyorlar.
39. bölümde tipi içinde bıraktığımız Al sonunda Scar'ın grubuna yetişti yetişmesine ama sonrasında bir baygınlık geçirdi. Al'ın sarf ettiği "ruhum yine çekiliyor" sözünü şimdilik anlamadım. Elbette ki Geçit ile bir alakası var ancak "yine" kısmına takılmış durumdayım. Annelerini diriltmeye çalıştıkları zaman yaşadıkları gibi bir çekilme mi yoksa seri içinde daha önce bahsedilmiş ve benim unutmuş olduğum türden bir çekilme mi? Tam oturtamadım.
Haftaya yayınlanacak bölüm için "Savaşın başlangıcı" dendi. Hohenheim ile Father'ın ön izlemede görülmesi heyecan verici. Serinin bitmesine 22 bölüm var, bu yüzden de sonun bu kadar erken başlaması epik bölümlerin, bölüm boyu sürecek çarpışmaların habercisi gibi gözüküyor. İştah kabartıcı.
0 Görüş:
Yorum Gönder
Not: Yalnızca bu blogun üyesi yorum gönderebilir.