• Full Metal Panic - 21



    Deep Trap

    Telsiz konuşmalarından Mao’nun yaralandığı haberi duyurulmasıyla aslında diğer tarafa göçmeyeceği ilan edilmiş oldu. Gauln yakalandığı halde Kallinin’e kafa tutmaktadır. Durumdan iyice kıllanan Kallinin şüphelerini merkeze bildirir.

    Mao’nun yaralanmasından kendini sorumlu tutan Sousuke triplere girmiştir. Kaneme’nin kendisini teselli etmeye çalışması onu daha da kızdırır, ağzını açıp gözünü yumar. Serinin başından beri çelik gibi sinirleri olan android vari davranışlarda bulunan Sousuke’yi ilk defa kendini böyle kaybetmiş halde görürüz. Onunda insan olduğu ve hata yapabileceği vurgulanır bu şekilde.

    Venom hakkında ki raporu duyan Tessa da bu durum karşısında kıllanmaya başlamıştır. Hemen durumu yardımcısı Mardukas’a söyler. Bu arada beklediğimiz olay gerçekleşir. Gauln, Mithril içindeki adamları sayesinde tutulduğu odadan kaçar. Yolda karşılaştığı Kaneme’yi de yanına alarak kaptan köşkünü basar. Burada yanında getirdiği bir program vasıtasıyla geminin yönetimini ele geçirmeyi de ihmal etmez.

    Bu seferde Gauln’un gemiyi ele geçirmesi çok kolay olmuştur. Kaptan köşkünde her zaman Tessa’nın yanında gördüğümüz Mardukas baskın sırasında ortalıkta görünmez. Gauln elindeki kartları masaya sürdü. Bakalım Tessa’nın buna yanıtı ne olacak.

    Yafta:

    0 Görüş:

    Yorum Gönder

    Not: Yalnızca bu blogun üyesi yorum gönderebilir.

    Kaydol: Kayıt Yorumları (Atom)
     

    Neden?

    Küçükken gazetelerin verdiği "noktaları birleştir" oyununu çözerdik, hatırlar mısınız? Noktaları birleştirdiğimizde bir hayvanın veya nesnenin şekli ortaya çıkardı. Edebiyatta bu noktalar darmadağındır. Okur bu noktaları istediği gibi birleştirir, yeni şekiller meydana getirip istediğini elde edebilir. Buna "özgür algı" diyorum. Sinemada ise bu noktalar zaten yönetmen tarafından birleştirilip içi de boyanmış bir şekilde önünüze sunulur. Siz perdede bir insan gördüğünüzde bu insanın gerçekten var olduğunu ve oyunculuk yaptığını bilirsiniz. Dolayısıyla beyniniz anlatılan konuyu bu insanın üzerinden yorumlamaya güdülenir ve anlatılanlar hangi türde (korku/fantastik/drama/komedi vb.) olursa olsun sizin aklınız senaryo aşamasında yazılan metni (edebiyat) yönetmenin anlatımında idrak etmeye yönelir. Buna da "tarifeli algı" diyorum.

    Animasyonda ise bu noktalar birleştirilmiş olmalarına rağmen içleri bomboştur. Meydana getirilmiş şeklin neyi sembolize edeceğine karar vermek sizin seçiminizdedir. Bir insanı izlerken onun yaşayan bir varlık, oyunculuk yapan bir aktör olmadığının bilincindesinizdir. Gördüklerinizin hiçbirinin gerçek olmadığını bilir, hepsinin bir çizerin elinden ekrana yansıdığının farkında olarak izlemeye devam edersiniz. Bu anlatım tekniği de anlatılan konuyla yakınlaşmanızı kolaylaştırır. Edebiyat kadar özgür olmasa da izleyiciyi sinemadan çok daha serbest bırakmakta ve hikayeyi ön plana çıkarmayı başarmaktadır. Buna henüz bir isim bulamadım, zaten bu yüzden izliyorum.

    Followers

    Sugoi