• D.C.III Da Capo III - Fragman - Konu



    Da Capo serileriyle alakalı olan animede, Kazami Gakuen'de okuyan Kiyotaka okulun gözde öğrencisi Rikka, çocukluk arkadaşı Himeno, kuzeni Charles, bir sınıf atlayarak kendisinden büyüklerle aynı sınıfa giden çalışkan Sara ve ruhen güçlü ama bedenen zayıf Aoi ile birlikte gazetecilik kulübünde yer almaktadır. Günün birinde, bu kulübün üyelerinin cep telefonlarına bir mesaj gelir: Kiraz çiçeği açmaya başladığında bahsi geçen yere gelmeleri istenmektedir. Geri kalanını çözemeseler de mesajın 1951 tarihli olmasına çok şaşırırlar. Bu mesaj ve aniden açan kiraz çiçeği Rikka'nın merakını cezbeder ve arkadaşlarını da bu gizemi çözmek için hareketlendirir.

    Yönetmen: Ishikura Ken'ichi

    Fragman
    Yafta:

    0 Görüş:

    Yorum Gönder

    Not: Yalnızca bu blogun üyesi yorum gönderebilir.

    Kaydol: Kayıt Yorumları (Atom)
     

    Neden?

    Küçükken gazetelerin verdiği "noktaları birleştir" oyununu çözerdik, hatırlar mısınız? Noktaları birleştirdiğimizde bir hayvanın veya nesnenin şekli ortaya çıkardı. Edebiyatta bu noktalar darmadağındır. Okur bu noktaları istediği gibi birleştirir, yeni şekiller meydana getirip istediğini elde edebilir. Buna "özgür algı" diyorum. Sinemada ise bu noktalar zaten yönetmen tarafından birleştirilip içi de boyanmış bir şekilde önünüze sunulur. Siz perdede bir insan gördüğünüzde bu insanın gerçekten var olduğunu ve oyunculuk yaptığını bilirsiniz. Dolayısıyla beyniniz anlatılan konuyu bu insanın üzerinden yorumlamaya güdülenir ve anlatılanlar hangi türde (korku/fantastik/drama/komedi vb.) olursa olsun sizin aklınız senaryo aşamasında yazılan metni (edebiyat) yönetmenin anlatımında idrak etmeye yönelir. Buna da "tarifeli algı" diyorum.

    Animasyonda ise bu noktalar birleştirilmiş olmalarına rağmen içleri bomboştur. Meydana getirilmiş şeklin neyi sembolize edeceğine karar vermek sizin seçiminizdedir. Bir insanı izlerken onun yaşayan bir varlık, oyunculuk yapan bir aktör olmadığının bilincindesinizdir. Gördüklerinizin hiçbirinin gerçek olmadığını bilir, hepsinin bir çizerin elinden ekrana yansıdığının farkında olarak izlemeye devam edersiniz. Bu anlatım tekniği de anlatılan konuyla yakınlaşmanızı kolaylaştırır. Edebiyat kadar özgür olmasa da izleyiciyi sinemadan çok daha serbest bırakmakta ve hikayeyi ön plana çıkarmayı başarmaktadır. Buna henüz bir isim bulamadım, zaten bu yüzden izliyorum.

    Followers

    Sugoi