• Rinne no Lagrange - Fragman - Konu


    Rinne no Lagrange

    Konusu: Memleketi Kamogawa'yı çok seven ve zordaki insanlara yardım etmekten hoşlanan 17 yaşındaki Kyano Madoka, Vox adındaki bir robota binmekte ve uzaylılara karşı savaşmaktadır.

    Yönetmen: Suzuki Toshimasa
    Senarist: Suga Shoutarou

    Fragman

    2 Görüş:

    1. Açık açık söyleyeyim kış sezonunun bombası bu anime olacak. Yönetmen Heroic Age'in yönetmeni. Prodüksiyonda Break Blade, Shaman King, Heroic Age, To Love-Ru, Negima, Occult Academy gibi seriler çıkarmış Xebec var. Ayrıca mecha robotları Nissan tarafından tasarlanıyor. Beklentilerim oldukça fazla inşallah yanıltmazlar.

      YanıtlaSil
    2. Senarist de Darker Than Black ilk sezonun senaristi. Benim fazla bir beklentim yok, biraz çocuksu bir hava verdi fragman. Dilerim, sen haklı çıkarsın çünkü hakikaten bu Kış sezonu tam bir facia gibi görünüyor.

      YanıtlaSil

    Not: Yalnızca bu blogun üyesi yorum gönderebilir.

     

    Neden?

    Küçükken gazetelerin verdiği "noktaları birleştir" oyununu çözerdik, hatırlar mısınız? Noktaları birleştirdiğimizde bir hayvanın veya nesnenin şekli ortaya çıkardı. Edebiyatta bu noktalar darmadağındır. Okur bu noktaları istediği gibi birleştirir, yeni şekiller meydana getirip istediğini elde edebilir. Buna "özgür algı" diyorum. Sinemada ise bu noktalar zaten yönetmen tarafından birleştirilip içi de boyanmış bir şekilde önünüze sunulur. Siz perdede bir insan gördüğünüzde bu insanın gerçekten var olduğunu ve oyunculuk yaptığını bilirsiniz. Dolayısıyla beyniniz anlatılan konuyu bu insanın üzerinden yorumlamaya güdülenir ve anlatılanlar hangi türde (korku/fantastik/drama/komedi vb.) olursa olsun sizin aklınız senaryo aşamasında yazılan metni (edebiyat) yönetmenin anlatımında idrak etmeye yönelir. Buna da "tarifeli algı" diyorum.

    Animasyonda ise bu noktalar birleştirilmiş olmalarına rağmen içleri bomboştur. Meydana getirilmiş şeklin neyi sembolize edeceğine karar vermek sizin seçiminizdedir. Bir insanı izlerken onun yaşayan bir varlık, oyunculuk yapan bir aktör olmadığının bilincindesinizdir. Gördüklerinizin hiçbirinin gerçek olmadığını bilir, hepsinin bir çizerin elinden ekrana yansıdığının farkında olarak izlemeye devam edersiniz. Bu anlatım tekniği de anlatılan konuyla yakınlaşmanızı kolaylaştırır. Edebiyat kadar özgür olmasa da izleyiciyi sinemadan çok daha serbest bırakmakta ve hikayeyi ön plana çıkarmayı başarmaktadır. Buna henüz bir isim bulamadım, zaten bu yüzden izliyorum.

    Followers

    Sugoi