Acayip zor bir seri oldu Penguen benim için. Bir hafta yazmak için başına oturduğumda kelimeleri adeta kustuğum, diğer bir hafta ise bana anlattığı çok şey olsa da benim aktaracaklarımın kuruduğu bir seri. Bu hafta da cümlenin ikinci yarısına benziyor: Gerçekten diyecek hiçbir şeyim yok...
Dedikten hemen sonra konuşmaya devam edenlerden hoşlanmam ama sahiden de Penguen'in "cevap" niyetine ödediği diyetin, zaten haftalardır dile getirdiğim unsurlardan ibaret olmaları benim canımı çok sıktı: Sanetoshi ile Momoka (iyi ile kötü / şeytan ile melek vs.) arasında yaşananlar sonucunda Momoka'nın Prenses'e dönüştüğünü az buçuk anlamıştık zaten. Tek bilmediğimiz gerçekten buçuğunun Prenses'e dönüştüğüydü (o kırılma anında iki penguen şapkası ve iki tavşan beliriyor).
E, Sanetoshi'nin Kanba'yı fişeklediğini de biliyorduk, Kanba'nın Himari uğruna dünyayı yakmaya hazır olduğunu da. Bilmem, sanki bu bölümün tek faydası şu "kutu" mevzusuydu. Ha, o da geçen haftanın son saniyesinde çıkmış ufacık bir sahneden ibaretti, metafora bağlayıp şıpın işi hallettiler.
Ikuhara Kunihiko kendini öylesine bir "kutu"ya soktu ki finalde ya tüm sorulara cevap verip çok acele bir anlatım tercih edecek ya da soruları her zamanki gibi fazla umursamayıp en büyük soruna, yani Penguindrum'a odaklanacak. Her halükarda bir mucizeye ihtiyacı var sanki, bu serinin OVA ile, film ile, olası bir ikinci sezonla toparlanması mümkün değil.
0 Görüş:
Yorum Gönder
Not: Yalnızca bu blogun üyesi yorum gönderebilir.