• Gosick - 6



    The Gray Wolf Summons a Compatriot

    Bu bölümün öncekilerden farkı ortaya çıkartılan her gizemli olayı anında çözmeyişiydi. Bunun yerine Victorique'in geçmişine ve annesine dair kapsamlı bilgi edinirken bölümün sonunda cevaplanmamış pek çok soruyla kalakaldık. Abuk saçlı dedektif Grevil'in taktığı lakapların ne anlamlara geldiğini neredeyse eksiksiz öğrenirken Victorique'in asıl çözmek istediği problemle de tanıştık. Galiba seri bundan sonra asıl başlangıcını yapacak ve 24 bölüm süreceği açıklanmışken bu konu üzerinde epey kafa patlatacak.

    Bölüm başında izlediğimiz illüziyonist gösterisinin arka planını Victorique açıklamasına açıkladı ama rahibenin ne amaçla böyle davrandığını henüz görmedik. Biraz ağırdan almaları kesinlikle kendi faydalarına, aksi takdirde bir olay yaşanıp Victorique'in çözmesi ve Grevil'in de suçluyu hemen tepelemesi bölümün çeyreği kadar sürüyor ve tüm keyfimizi kaçırıyordu. İki başkarakterimiz birbirlerine daha da yakınlaşırken konuyu inşa eden, izlemesi keyifli olmasa da gerekli olan bir bölümü geride bıraktık. Bana kalırsa haftaya da Victorique'in annesini işlemeye devam edecekler ve kalan bölümleri dolduracak malzemeyi hazırlamaya başlayacaklar. Konu inşası devam ederken sihirbaz ve rahibenin gizeminin de köşede bekleyecek olması içeriği iyice zenginleştirecektir.

    2 Görüş:

    1. Bu seriye nedense pek ısınamadım. İlk 3 bölümden aldığım tadı sonrakiler pek vermedi. Belki bir umut yapay bulduğum hızlı çözülmüş problemler ileride daha büyük bir parçaya bağlanır diye seriyi takip ediyorum. Sonuçta durup dururken neden Victorique bu bölümde annesinin olayının peşine düşüyor sorusunun bir yanıtı şu an yok (Var da ben mi yakalayamadım?). Senaryo, "kaos parçalarını bir araya getirebilme yeteneği"nin hakkını vermesi gerekiyor. Bunun için şu ana kadar çözülen parçalar bir anda geçmişteki anne olayına dair bir çözüm ışığı veriyor gibi bir durum yaratılırsa daha şık duracağını düşünüyorum. Yok eğer episodic bir tarz sürdüreceklerse gerçekten sıkıcı.

      YanıtlaSil
    2. Neden bir anda kütüphaneden kalkıp gittiğini bilmiyorum, belki ben de yakalayamamışımdır. Bir teoriye göre şimdiye kadar izlediklerimizin hepsi asıl konunun parçalarından ibaretmiş ki bu gerçekleşirse tadından yenmez bir aydınlanış bizi bekliyor demektir. Yine araya filler koyacaklardır, elleri mahkum. Şimdi bile V'nin moe sahnelerini arttırmaya başladılar ama bu anne olayı herhalde serinin iskeletini oluşturacak.

      YanıtlaSil

    Not: Yalnızca bu blogun üyesi yorum gönderebilir.

     

    Neden?

    Küçükken gazetelerin verdiği "noktaları birleştir" oyununu çözerdik, hatırlar mısınız? Noktaları birleştirdiğimizde bir hayvanın veya nesnenin şekli ortaya çıkardı. Edebiyatta bu noktalar darmadağındır. Okur bu noktaları istediği gibi birleştirir, yeni şekiller meydana getirip istediğini elde edebilir. Buna "özgür algı" diyorum. Sinemada ise bu noktalar zaten yönetmen tarafından birleştirilip içi de boyanmış bir şekilde önünüze sunulur. Siz perdede bir insan gördüğünüzde bu insanın gerçekten var olduğunu ve oyunculuk yaptığını bilirsiniz. Dolayısıyla beyniniz anlatılan konuyu bu insanın üzerinden yorumlamaya güdülenir ve anlatılanlar hangi türde (korku/fantastik/drama/komedi vb.) olursa olsun sizin aklınız senaryo aşamasında yazılan metni (edebiyat) yönetmenin anlatımında idrak etmeye yönelir. Buna da "tarifeli algı" diyorum.

    Animasyonda ise bu noktalar birleştirilmiş olmalarına rağmen içleri bomboştur. Meydana getirilmiş şeklin neyi sembolize edeceğine karar vermek sizin seçiminizdedir. Bir insanı izlerken onun yaşayan bir varlık, oyunculuk yapan bir aktör olmadığının bilincindesinizdir. Gördüklerinizin hiçbirinin gerçek olmadığını bilir, hepsinin bir çizerin elinden ekrana yansıdığının farkında olarak izlemeye devam edersiniz. Bu anlatım tekniği de anlatılan konuyla yakınlaşmanızı kolaylaştırır. Edebiyat kadar özgür olmasa da izleyiciyi sinemadan çok daha serbest bırakmakta ve hikayeyi ön plana çıkarmayı başarmaktadır. Buna henüz bir isim bulamadım, zaten bu yüzden izliyorum.

    Followers

    Sugoi