Monster

Magnificient Steiner

Söze nereden başlamalı bilemiyorum. 74 bölümlük bir seri, neredeyse 3 haftalık bir izleme süreci, aldığım müthiş hazzın yanında sürekli geliştirdiğim teoriler, içleri komple doldurulmuş karakterler, harika müzikler, tüylerimi diken diken eden atmosfer, sinirden avuçlarımı sıktığım sahneler, enfes ötesi bir senaryo ve temposu hiçbir bölümde düşmeyen bir keyif. Monster'ın kısa özeti bu şekilde ama uzun özetini okumak isteyenler (ve seriyi izlemiş olanlar) aşağıdan devam edebilirler. Bu seriyi spoiler vermeden anlatmama imkan yok, bu yüzden de lütfen henüz hiçbir bölümünü izlememiş olanlar, hakkında hiçbir şey bilmeyenler bundan sonrasını okumasın ve hemen bir yerlerden edinip seriyi izlemeye başlasınlar. Bu seri hakkında adının "Monster" olduğunu bilmek dışında bir şey öğrenmek sizin tüm keyfinizi etkileyebilir.

Hikayemiz şu sözlerle açılır: "And I stood upon the sand of the sea, and saw a beast rise up out of the sea, having seven heads and ten horns, and upon his horns ten crowns, and upon his heads the name of blasphemy. And they worshipped the dragon which gave power unto the beast: and they worshipped the beast, saying, Who is like unto the beast? who is able to make war with him?" / "Sonra, on boynuzlu, yedi başlı bir canavarın denizden çıktığını gördüm. Boynuzlarının üzerinde on taç vardı ve başlarının üzerinde küfür niteliğinde adlar yazılıydı. İnsanlar, canavara yetki veren ejderhaya taptılar. 'Canavar gibisi var mı? Onunla kim savaşabilir?' diyerek canavara da taptılar." - Esinleme 13. Bölüm 1. ve 4. Ahit

İncil'den alıntı yapmak çok sık başvurulan tekniklerden biridir. Gerçi aradan 10 bölüm geçince konuya kendimizi öylesine kaptırmış olacağız ki bu sözleri pek hatırlamayacağız ama yine de temellerini milyarlarca insanın bildiği bir metne dayandırmak serinin kolaycılığından ziyade bu metne kendi başına getirdiği bakış açısını gösteriyor. Karşılaştığı herkesi etkisi altına alan Johan bir iblis olarak resmedilmekte. Serinin son 10 bölümüne kadar da bu durum devam ediyor. Herkesi piyon gibi kullanıp "karıncaların yollarını bozan" Johan hayatındaki o travmatik günün detayları anlatılana dek yenilmez bir kötü olarak bizlerin sinirlerini yerinden ediyor. Doktor Tenma ve etkisi altına aldığı insanlarsa bu iblise karşı durmak için birbirlerine yardım ediyorlar.

Serinin en güçlü olduğu nokta karakter gelişimi. Karakterlerin seriye ilk dahil oldukları sahneler nefes kesici anlatımlarla yapılıyor. Sonlara doğru seriye katılan bir avukatı bölüm başında öylesine içi dolu bir şekilde anlatıyorlar ki adamı sanki serinin başından beri tanıyormuş hissini alıyoruz. Hapisten sürekli firar eden adamın aile ilişkilerini bizlere aktardığı anlarda tüm dramı iliklerimize kadar hissedebiliyoruz. Gerçek olup olmadığını net bir biçimde bilemediğimiz bir hayali tanımlamak için ufak bir tablo oyunu yapmaları da yönetim kademesinde ne kadar başarılı olduklarını kanıtlıyor. Bu noktada seriye dair tek itirazımın tüm yan karakter çizimlerinin birbirlerine benzemesi olduğunu söylemem gerek. Bir süre sonra ne kadar figüran dahil olursa hepsi aynı kişilermiş gibime geldi. Bir de bazı figüranların gereksizliklerini ispat etme yöntemi çok konuşmaları olarak gözüme çarptı.

Sürekli yeni karakterler bize tanıtılıyor. Bu tanıştırma süreci bazen 5 dakika bazen de 3 bölüm sürebiliyor ama asla es geçilmiyor. Mutlaka yeni karakterler bir yerinden müdahil oluyorlar seriye. Bu karakterlerin oynadıkları asıl rolse serinin bizlere verdiği en güçlü duyguyu ortaya çıkarmak oluyor. Her bir karakter hikayenin bir parçasını bilirken bizse o ana kadarki tüm parçalara hakimiz. Bu hissiyat, çaresizliği de yanında getiriyor ve çözümünü bildiğimiz sorunların karakterler tarafından yerine getirilemeyişini görmek izleyicide sıkıntıya yol açıyor. "Gidip onunla konuşsana" veya "hemen kaç oradan" gibi söylemleri sıkça sarf ediyor ama asla isteklerimizin gerçekleşmeyişiyle hayal kırıklığına uğruyoruz. Serinin sonlarına doğru sürekli çaresizlik hissi beni oldukça bunalttı. 3 haftalık izleme sürecimin çoğu gününde kendimi depresif, keyifsiz ve hatta üzgün hissettiğim oldu. Sanki Tenma gibi benim de kolum kanadım kırılmıştı ve elimden hiçbir şey gelmiyordu.

Monster, her "dizi" severin mutlaka izlemesi gereken bir seri. Animeye ait özelliklerin neredeyse hiçbirini taşımayan seri çok aşina olduğumuz Dr. Kimble'ın Kaçak hikayesine benzese ve bir televizyon dizisinden hiçbir farkı yokmuş gibi görünse de anime olarak çekilerek risk almış ve bu riskin üstesinden ustalıkla gelmeyi bilmiş bir yapım; anlatması zor, hikayesi entrika dolu, izlemesi keyifli. 74 bölüm kimsenin gözünü korkutmasın, verdiğiniz zamanın karşılığını fersah fersah alacağınızdan emin olabilirsiniz. Özellikle polisiye severlerin kesinlikle izlemeleri şart.