• Brave 10 - 9-10



    Yin Yang felsefesi üzerinden Isanami ve Saizo bağlantısı kuran Brave 10'de nihayet savaş başladı. Anastasia'nın satış koyup Hattori Hanzo tarafına geçmesiyle... ya da başından beri bu tarafta yer almasıyla Hanzo'nun 5'li ölüm takımı devreye girdi. Kısacası cesurlar tayfasının toplanmasıyla dağılması bir oldu ama en azından serinin monotonluğuna bir renk geldi.

    Bu kadar fazla karaktere sahip bir animenin haliyle birtakım eksikleri oluyor. Dövüşlerde hala gereksiz bir sürat mevcut ama artık bitmek üzere olduğu için bu tempoyu kanıksadım. Kaldığımız yer itibarıyla bizim 9'lu tayfanın işi oldukça zor görünüyor, demek ki büyük bir mucize olup savaşı kazanacaklar. Çerezlik animelerde fazlasını beklemek bir hata, eldekiyle yetinmeyi bilmek lazım.
    Yafta:

    0 Görüş:

    Yorum Gönder

    Not: Yalnızca bu blogun üyesi yorum gönderebilir.

    Kaydol: Kayıt Yorumları (Atom)
     

    Neden?

    Küçükken gazetelerin verdiği "noktaları birleştir" oyununu çözerdik, hatırlar mısınız? Noktaları birleştirdiğimizde bir hayvanın veya nesnenin şekli ortaya çıkardı. Edebiyatta bu noktalar darmadağındır. Okur bu noktaları istediği gibi birleştirir, yeni şekiller meydana getirip istediğini elde edebilir. Buna "özgür algı" diyorum. Sinemada ise bu noktalar zaten yönetmen tarafından birleştirilip içi de boyanmış bir şekilde önünüze sunulur. Siz perdede bir insan gördüğünüzde bu insanın gerçekten var olduğunu ve oyunculuk yaptığını bilirsiniz. Dolayısıyla beyniniz anlatılan konuyu bu insanın üzerinden yorumlamaya güdülenir ve anlatılanlar hangi türde (korku/fantastik/drama/komedi vb.) olursa olsun sizin aklınız senaryo aşamasında yazılan metni (edebiyat) yönetmenin anlatımında idrak etmeye yönelir. Buna da "tarifeli algı" diyorum.

    Animasyonda ise bu noktalar birleştirilmiş olmalarına rağmen içleri bomboştur. Meydana getirilmiş şeklin neyi sembolize edeceğine karar vermek sizin seçiminizdedir. Bir insanı izlerken onun yaşayan bir varlık, oyunculuk yapan bir aktör olmadığının bilincindesinizdir. Gördüklerinizin hiçbirinin gerçek olmadığını bilir, hepsinin bir çizerin elinden ekrana yansıdığının farkında olarak izlemeye devam edersiniz. Bu anlatım tekniği de anlatılan konuyla yakınlaşmanızı kolaylaştırır. Edebiyat kadar özgür olmasa da izleyiciyi sinemadan çok daha serbest bırakmakta ve hikayeyi ön plana çıkarmayı başarmaktadır. Buna henüz bir isim bulamadım, zaten bu yüzden izliyorum.

    Followers

    Sugoi